Spośród szeregu rozmaitych rodzajów budownictwa, jakie dzisiaj wyróżnia się w szeroko rozumianej archeologii, warto wspomnieć o bunkrach, czyli inaczej obiektach sakralnych. Niniejszy tekst poświęcony zostanie właśnie tego typu budowlom. Zachęcamy do przeczytania nadrzędnych informacji z zakresu schronowego budownictwa i jego podstawowego podziału.
Typologia stosowana najpowszechniej
Wśród najsilniej rozpowszechnionych rodzajów bunkrów, koniecznie trzeba wspomnieć o typologii schronów bazującej na czynniku związanym z funkcjonalnością. Biorąc tenże czynnik pod uwagę wydziela się dwa najważniejsze schematy, w tym między innymi fortyfikacje stałe oraz fortyfikacje polowe. Dodatkowo, należy też wyszczególnić fortyfikacje pozorno-bojowe, jak i bunkry bojowe w swym charakterze, bierne i pozorne. Innych modeli jest jeszcze cała masa, ale te wyżej wymienione są zdecydowanie najsilniej rozpowszechnione. W zakresie wyróżnionych schronów bojowych, jakie tworzone były na terenie Śląska, wydziela się bunkry opierające się na nowatorskiej, jak na owe czasy, myśli konstrukcyjnej. Jeszcze co innego, to przemiany, które wtedy miały miejsce i na jakich bazowały także fortyfikacje. Jeszcze jedna kwestia, to projektowanie umocnień w oparciu o typ terenu, który otaczał bunkry. Każda fortyfikacja i schron miały być tak tworzone, żeby jako cały, pełny kompleks były dopasowane idealnie do środowiska zewnętrznego oraz znakomicie spełniały stawiane przed nimi zadania. W konsekwencji tego każdy schron dysponował unikalnymi kształtami, a te miały na celu pełnienie jeszcze jednej roli – maskowanie. Schrony powstawały na obszarze Polski w naprawdę silnie zróżnicowanym okresie, a w biorąc to pod uwagę, miały specyficzne cechy, które sprawiały iż budowle te zyskiwały specyficzne określenia – typ 33, typ 35, typ 36, typ 37 czy typ 39.