Do podstawowych rodzajów obiektów fortyfikacyjnych zalicza się zwłaszcza bunkry, czyli formalnie mówiąc- schrony. Niniejszy tekst poświęcony zostaje przede wszystkim charakterystyce najbardziej powszechnych cech, jakimi odznaczają się owe budowle.
Po pierwsze – odporność
Co do jakości solidnych obiektów schronowych, zdecydowanie należy wspomnieć, iż jest to budowla odporna na działanie czynników związanych z nadciśnieniem, a przede wszystkim, kiedy w grę wchodzi podmuch fali uderzeniowej. Wyraża się to w megapaskalach, a to z kolei określane jest mianem MPa. Warto także popatrzeć na wytrzymałość stropu bunkru, która odpowiada za jakościowość całego obiektu. Generalnie, wysoka odporność jest uzależniona zwłaszcza od tego, w jaki sposób schron został zaprojektowany, a w oparciu o to później skonstruowany. Idealne pod względem odporności na nadciśnienie są bunkry zagłębione. Mają one żelbetowe konstrukcje, a do tego są budowlami bunkrowymi o charakterze monolitycznym.
Po drugie – przygotowanie
Biorąc pod uwagę kategorię szeroko występujących w naszym kraju obiektów o charakterze ochronnym z zakresu fortyfikacji schronowych, należy wspomnieć iż wydziela się dwie podstawowe dziedziny, w tym bunkry przygotowane i częściowo – fragmentarycznie przygotowane. O tym, jakiego typu będzie to budowla przesądza zazwyczaj jej stan techniczny. Przygotowanie schronów powinno być takie, aby można było w bunkrze ukryć zarówno ludzi, jak i sprzęt. Każdy bunkier obowiązkowo ma być uszczelniony, poddając go procesowi hermetyzacji, a także kompleksowo wyposażony.