Wszelkiego rodzaju fortyfikacje zwane schronami, koniecznie muszą się odznaczać zabezpieczeniem w taki sposób, aby realne było zwłaszcza kontrolowanie z nich pola walki, ochrona żołnierzy, czy sprzętu technicznego. Wśród idealnie spełniających się w tej funkcji bunkrów, warto wyszczególnić dwie podstawowe odmiany konstrukcji – przeciwatomowe oraz antybombowe.
Wszystkie schrony powinny być tak projektowane, aby nie było kłopotu z ich trwałością i wytrzymałością, stąd wraz z biegiem czasu i rozwojem budownictwa, decydowano się na to, żeby zwiększać jakość konstrukcji, a co za tym idzie wybierać coraz lepsze materiały. Konieczne zatem okazało się takie modelowanie bunkrów – bo tak powszechnie określa się schrony – żeby była opcja zapewnienia owym budynkom dużo większej wytrzymałości stropowej. Przykładano również wagę do tego, aby wzmocnić płytę denną i ściany zewnętrzne. Wszelkiego typu schrony, obowiązkowo miały być już z samego założenia odporne na działanie czynników zewnętrznych, do jakich zalicza się duże podmuchy, występujące zwłaszcza wtedy, kiedy dochodzi do wybuchu bomby jądrowej, na przykład w okolicy schrony.
Dodatkowo nie zapominajmy także o tym, iż bunkry przeciwatomowe opierają się na zastosowaniu żelbetowych stropów jakich grubość wynosi między jeden a trzy i pół metra. Wszystko związane jest zaś zwłaszcza z wagomiarem bomby. Popularne są również schrony, jakie posiadają zagłębienie w ziemi, a następnie ich cechą szczególną jest znajdująca się bezpośrednio nad samym bunkrem płyta ochronna, zwana detonacyjną.